غزلی از محمد فضولی

 ساقیا جام توت اول عاشیقه کیم  قایغولودور /       
 قایغو چکمک نه اوچون، جام ایله عالم  دولودور.
تلخ گؤفتارسیز اولماز لبی یار، ائی عاشیق/         
چوخ هوس  ائیله مه  اول شربته  کیم  آغولودور.
قویالیم  باشی  خومی  باده   ایاغینه   گلین/        
توتماماق  اولماز اونون حۆرمتینی، بیر اولودور.
بونجا کیم گاه صیفت باشیمه داشلار وورولور/     
دیده یی  بختیم   اویانماز،  نه آغیر  اویغولودور.
دیلی  پور خونیمه  یاغدیرما  بلا  پئیکانین/         
حذر  ائت شیشه یه، ناگاه ضرر ائیلر،  دولودور.
کؤنلومون زخمینه  پئیکانینی ائتدیم  مرهم/         
گنجی  غمدیر،  نولا  گر بؤیله  دمیر  قاپولودور.
نرگیسین فیکری، فۆضولی، گؤزو کؤنلومده گزر/ 
توتار آهو  وطن اول  یئرده کی  اوتلو  سولودور.           

Saqiya cam tut ol aşiqə kim qayğuludur \
qayğu çəkmək nə üçün, cam ilə aləm doludur.

Təlx göftarsız olmaz ləbi yar, ey aşiq \
çox həvəs eyləmə ol şərbətə kim ağuludur.

Qoyalım başı xumi badə əyağinə gəlin \
tutmaq olmaz onun hürmətini, bir uludur.

Bunca kim gah sifət başimə daşlar vurulur \
dideyi bəxtim oyanmaz, nə ağır uyğuludur.

Dili pur xunimə yağdırma bəla peykanın \
həzər et şişəyə, nagah zərər eylər, doludur.

Könlümün zəxminə peykanını etdim mərhəm \
gənci qəmdir, nola gər böylə dəmir qapuludur.

Nərgisin fikri, Füzuli, gözü könlümdə gəzər \
tutar ahu vətən ol yerdə kim otlu suludur.

ترجمه فارسی :

ساقیا جام ده آن عاشق که پریشان حالست/           
که پریشانی احوال چرا، عالم پر جام است.
لب یار بی تلخی گفتار مباشد، ای عاشق/            
خیلی هوس آن شربت مکن  زهرآلود است.
بیایید سر به پای خم باده گذاریم/                      
بی حرمتی آن نتوان کرد کان بزرگ است.
این همه سنگ که بر سر و رویم خورد همه گاه/   
دیده بختم بیدار نشود، چه سنگین خوابست.
پیکان بلا بر دل پر خون من این قدر مبار/          
از شیشه حذر کن ناگه میشکند، لبریزاست.
بر زخم دلم پیکان تو مرهم کردم/                     
گنج غم است، چه باک گر درش آهنین است.
فضولی فکر و چشم نرگس در دلم ماند/              
آهو مسکن کند آنجا که پرِ آب و علف است.                           

:: :: :: :: :: :: :: ::