عادت پست ادرار کردن در مکانهای عمومی!

 

 ادرار کردن معمولاً در دستشویی -مکانی که اختصاصاً برای این کار ساخته شده‌است- صورت می‌پذیرد. پذیرش اجتماعی ادرار کردن در مکان‌های عمومی -به‌جز توالت‌های عمومی- با توجه به وضعیت مکان و عرف هر جامعه متغیر است. مردان بیشتر به‌صورت ایستاده و زنان به شکل چمباتمه این کار را انجام می‌دهند. ایراداتی که بر ادرار کردن در خارج از دستشویی وارد است شامل کثافت‌کاری ناشی از بوی ادرار و ترشحات آن و کشف عورت می‌شود. نمایان شدن آلت تناسلی هم برای شخصی که در حال ادرار کردن است و هم برای کسی که آن را مشاهده می‌کند ممکن است ناخوشایند باشد. برای اجتناب یا کاهش احتمال این وضعیت ممکن است این کار در محل‌های خلوت یا کنار درختان، دیوار یا بوته‌ها صورت گیرد. هر قدر محل ادرار کردن شلوغ‌تر و توسعه‌یافته‌تر باشد این عمل ناپذیرفتنی‌تر است. برای مثال در حومهٔ شهر قابل قبول‌تر است تا در خیابان‌های وسط شهر. این وضعیت بسیاری از اوقات پس از مصرف مشروبات الکلی پدید می‌آید. الکل تولید ادرار را افزایش و کفِّ نفس را کاهش می‌دهد. در بیشتر مکان‌ها ادرار در مکان‌های عمومی قابل مجازات با جزای نقدی است، هرچند نوع نگرش به این موضوع در هر کشور متفاوت است.

مشاهده ادرار کردن مردان و زنان در مکان‌های عمومی در آفریقا، ویتنام، لائوس و کامبوج با توجه به کمبود دستشویی‌های عمومی کاملا طبیعی است. در هند زنان معمولاً ادرار خود را کنترل می‌کنند در حالی‌که مردان از هر سنی در مکان‌های عمومی ادرار می‌کنند.در انگلستان به سبب مصرف زیاد الکل شبها اکثرا میتوان چنین صحنه هایی را مشاهده کرد.
اما در ایران که بر اساس دین و مذهب حاکم دارای یک جامعه کاملا مذهبی میباشد اما طبق آموزه های فرهنگی و مذهبی جامعه و علی رغم پست شمردن این عمل در ظاهر هر فردی در زمان ناچاری مرتکب آن شده و در گوشه ای اقدام به شاشیدن (میزیدن) میکند.این عمل ناپسند به کرات  در بعضی معابر و مکانهای عمومی توسط هر گروه سنی مشاهده میشود.
ادرار کردن سرپایی در دین اسلام نهی شده و مکروه است(یعنی انجام ندادن آن مستحب است) ولی روایتی از پیامبر اسلام آمده که در موقع فشار به مثانه حتی اگر بر روی شتر در حال حرکت بودید همانجا آلت خود را درآورده و ادرار کنید!

:: :: :: :: :: :: :: ::