سه‌شنبه، آذر ۰۸، ۱۳۹۰

موسیقی آذربایجان

در موزه ایران باستان در تهران و موزه لوور در قسمت تاریخ ایلام به مجسمه های کوجک

 نوازند گانی با قدمت دو هزار قبل از میلا د بر می خوریم که همچون آشیقان ما سرپا ایستاده

 وساز خود را بر روی سینه نگاهداشته اند چنین نوازندگانی را که مشا بهش را می توان

 در میان ترکان امروزی پیدا کرد

سرنخی ازقدمت هنر موسیقی آشیقی به دست می دهد آشیقان به عنوان راویان دردها قهرمانی

ها وداستان های ملت اه در نقش ریش سفیدان وخرد مندان قوم خود از قداست وگ واحترام

خاصی در بین ملت ترک بر خوردارند

این قداست واحترام را می توان در داستان های دده قورقود_ کوراوغلو و آشیق غریب

ومشاهده کرد که نقش اصلی از آن آشیقان با نام های متفاوتی همجون اوزان وبخشی

 در بین ملت ترک شناخته شده است


آشیق یک نوازنده معمولی نیست یک ملت است وآنهم ملت ترک


صفی الدین اورموی (قرن سیزدهم میلادی ) وعبدالقادر مراغه ای (قرن چهاردهم میلادی)

 دوموسیقیدان بزرگ آذر بایجان با شهرتی جهانی هستند

که در پی ریزی اصول علمی موسیقی نقش عمده ای بازی کرده اند  

موسیقی ترکی با انواع متفاوت خود شامل ماهنی (موسیقی فولکلور) موسیقی آشیق موسیقی 

 مقامی (یا ردیفی)موسیقی کلاسیک موسیقی عشایر _روستای (شاملموسیقی قشقائی شمال

خراسان و) بالاخره اخیرا پاپ وجاز ازتنوع وسعت وظرافت بی نظیری بر خوردار است

 پرداختن به شهرت جهانی موسیقی آذربایجان در این بحث کوتاه غیر ممکن است

 ولی تنها می توان افسوس خورد که جوانان ما غافل از این گنجنیه گرانبها خویش فقط

خود را با موسیقی های بی مایه وغیر هنری غربی وفارسی مشغول ساخته اند

در آذربایجان شمالی از اوایل قرن بیستم فعالیتهای با ارزش وزیادی در راستای تئوریزه کردن

موسیقی آذربایجان به عمل آمد که منجر به خلق اپراها باله ها سمفونی های مدرن ملی

آذربایجانی (نظیر اپرای لیلی ومجنون کور اوغلو شاه اسماعیل سئویل نادر شاه و....)

 با الهام از موسیقی غربی برای اولین بار درآسیا گشت که از شهرتی جهانی بر خوردارند

Balatarin :: Donbaleh :: Azadegi :: Friendfeed :: Twitter :: Greader :: Email To: :: Qirmiz-da paylash! ::

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر