حيدربابا

حيدربابا نام کوهى در زادگاه استاد محمد حسين بهجتى تبريزى ملقب به شهريار است . منظومة « حيدربابايه

سلام » نخستين بار در سال ١٣٣٢ منتشر شد و از آن زمان تا کنون به زبانهاى مختلفى ترجمه شده است . ليکن

 ترجمه بى بديل آن به شعر منظوم فارسى توسط دکتر بهروز ثروتيان شاهکارى ماندگار است . مترجم در

توضيح هدف خود از انجام اين کار بسيار دشوار مى گويد : « زيبايى يک شعر در وزن و آهنگِ کلماتِ

همنشين در يک بيت و هماهنگى آواها از نظر نرمى و درشتى و حتى برداشت و فروداشتِ حرکات نهاده شده

که ذوق و استعداد هنرمند آنها را به هم دوخته ، است تا خواست دل او را به صورتى مؤثر و دل انگيز بيان

کند . از همين روست که هر گونه تغيير در صورتِ شعر زيبايى و دلربايى آن را پريشان مى سازد بى آنکه

شايد به شکل خيالى يا معنى آن لطمه اى بزند . » با اين حال مترجم معتقد است که هيچ ترجمه اى قادر به انتقال

 کاملِ بار احساسى و معنوى موجود در اين اثر نيست .

منتقدان در توجيه ترجمه زيباى ايشان اين مثل فرانسوى را متذکر شده اند که : ترجمه به زن مى ماند اگر وفادار

 باشدزيبا نيست واگر زيبا باشد وفادار نيست.

حيدربابا سندى زنده است ، و پرده اى رنگين و برجسته از زندگى در روستا را نشان مى دهد . مضمون اغلب

بندهاى آن شايستة ترسيم و نقاشى است . زيرا از طبيعت جاندار سرچشمه مى گيرد . قلب پاک و انسان دوستِ

شهريار بر صحنه ها نور مى ريزد و خوانندگان شعرش را به گذشت هاى دور مى برد . نيمى از اين منظومه

نامنامه و يادواره است که شاعر در آن از خويشان وآشنايان و مردم زادگاه خود و حتى چشمه ها و زمينها و

صخره هاى اطراف خشگناب نام مى برد و هر يک را در شعر خود جاودانگى مى بخشد

 

حيدر بابا دنيا يالان دنيادي سليماندان نوحدان قالان دنيادي اوغول دوغان درده سالان

دنيادي هركيمسيه هر نه وئريب آليبدي افلاطوندان بير قوري اود قاليبدي حيدر بابا

يولوم سنن كج اولدي عمروم كچدي گلممه ديم گج اولدي هئچ بيلمه ديم گوزللرون نج

اولدي بيلمزديم دنگه لروار دونوم وار ايتگين ليك وار آيرليق وار ئولوم وار حيدر بابا

يار - يولداشلار دوندولر بير - بير مني چولده قويوب چوندولر چشمه لريم چراغلاريم

سوندولر يامان يئرده گون دوندي آخشام اولدي دنيا منه خرابه شام اولدي

:: :: :: :: :: :: :: ::